(w mechanizmie)

См. также в других словарях:

• sprzężony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. sprząc (p.) sprzężony w użyciu przym. «złączony z czymś w sposób trwały, stanowiący z czymś nierozerwalną całość» ∆ Karabiny, działa sprzężone «kilka karabinów, dział (najczęściej 2 lub 4) o połączonym… …   Słownik języka polskiego

• autoimmunizacja — ż I, DCMs. autoimmunizacjacji, blm med. «reakcja odpornościowa organizmu skierowana przeciwko własnym komórkom i tkankom, wskutek nabrania przez nie właściwości antygenowych lub wskutek zaburzeń w mechanizmie wytwarzania przeciwciał» …   Słownik języka polskiego

• bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… …   Słownik języka polskiego

• chronometr — m IV, D. u, Ms. chronometrtrze; lm M. y 1. «przenośny zegar o dużej dokładności pomiaru, nie podlegający wpływom magnetyzmu ani zmian temperatury, wyposażony w regulator balansowy, napędzany sprężynowo lub elektrycznie, stosowany głównie w… …   Słownik języka polskiego

• cykać — ndk I, cykaćam, cykaćasz, cykaćaj, cykaćał cyknąć dk Va, cykaćnę, cykaćniesz, cykaćnij, cykaćnął, cykaćnęła, cykaćnęli, cykaćnąwszy 1. «o chodzącym zegarze lub innym mechanizmie: wydawać odgłos cyk cyk; tykać» Zegar cyka głośno, cicho. Budzik… …   Słownik języka polskiego

• kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

• naciąg — m III, D. u, N. naciąggiem; lm M. i 1. «naciągnięcie, naprężenie, stan naciągnięcia (strun, lin, drutów itp.)» Naciąg strun rakiety tenisowej. Naciąg lin masztu. 2. środ. «komplet strun jakiegoś instrumentu» Naciąg do gitary, do skrzypiec. 3.… …   Słownik języka polskiego

• zapadka — ż III, CMs. zapadkadce; lm D. zapadkadek techn. «element w postaci dźwigni, dociskany do koła (w mechanizmie zapadkowym) przy jednym kierunku ruchu i odchylany przy przeciwnym» …   Słownik języka polskiego

• automatyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o mechanizmie, urządzeniu: zdolny do samoczynnego włączenia się, działania i regulacji; mechaniczny, samoczynny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Automatyczny… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozkręcać się – rozkręcić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie ulegać rozprostowaniu, będąc najpierw skręconym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Loki się jej rozkręciły. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ustrojstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. ustrojstwowie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie o jakimś urządzeniu, mechanizmie, zwłaszcza o którym się niewiele wie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przywieźli takie ustrojstwo do wyrównywania asfaltu. (Z) <ros.> …   Langenscheidt Polski wyjaśnień